Nikko

Dag 3

Gisteren een vermoeiende dag. We moeten duidelijk nog in ons reisritme komen dus liggen we om 20.00 te bed. Goed geslapen en wakker geworden met een dichte neus en een droge strot maar dat is hoteleigen. Vandaag naar Nikko. Totale reistijd 2 uur. Eerst 45 minuten met de Shinkansen Tohoku (bullettrain) en dan na een overstap in Utsonomiya van 22 minuten de lokale JR trein naar Nikko. We zijn ruim op tijd vertrokken vanuit het hotel met de metro naar Tokyo Station. Dit is zo enorm groot dat we toch veel tijd nodig hadden om het juist perron 23 te vinden. We waren een beetje dolend dwars door de enorme drukte omdat het spitstijd is. Totdat een man ons zag zoeken en die hielp ons naar het juiste perron. Hij liep helemaal met ons mee naar de ingang van het Shinkansenstation. Dit is zo typisch Japans. Als ze je zien zoeken dan staan ze gelijk klaar om te helpen. Deze ervaring hadden we al van drie jaar (Covidtijd) geleden. Het grote verschil is dat het toen erg stil was op het station dus dat was gemakkelijker zoeken. Nu is het net een wespennest. De Shinkansen heeft een apart station in het Tokyo station en dat was zoeken. Voor de Shinkansen hebben we een stoelreservering maar voor de volgende lokale trein niet en die kan wel eens overvol zijn, zoals de metro….ook bomvol. Dit is het echte Tokyo…altijd druk maar wel goed georgniseerd. De snelle trein vertrekt vanaf Shinkansen-perron 23….om 09.15 zoals altijd keurig op tijd. Wagon 6…stoel 4B en C. Om 10.08 uur zijn we in Utsunomiya. Hier stappen we over op de JR Nikko Line om 10.31. We kunnen zitten en dat is toch 45 minuten prettig. We zijn er….Nikko, een grappig stationnetje. Ons Hotel…het Nikko Station Hotel Classic staat aan de andere kant van de straat. Erg dichtbij dus. We laten onze bagage bij de receptie en lopen naar het nabijgelegen grote station. Maar eerst koffie met een taartje in een tentje van een aardige Japanner althans zo ziet hij eruit. In het station kopen we een tweedaagse buspas. Bij halte 2A stappen we op naar Lake Chuzenji. Onderweg stappen we ook nog uit bij de Akechiaira Ropeway. Deze kabelbaan is maar kort en brengt je naar een observatieplatform. We vinden het niet zo interessant, doen we niet, dus stappen we weer op de bus. Bij het Lake eruit om deze grote plas water en de Kegon waterval te aanschouwen. Het is koud, 7 graden er staat een dun windje maar het is droog. Onze winterjas is geen overbodige luxe. We lopen een rondje langs de waterval en wat winkeltjes…koffie! Dan nog een blik op het Lake met de zon blinkend op het water…een paar foto’s en terug naar de bus die ons weer terugbrengt naar Nikko. Bij de halte staat al een flinke rij. Grote kans dat we moeten staan en dat kan nooit de bedoeling zijn. Jac. vindt nog een plaatsje achterin en ik zie een plek naast een gozert met een vouwfiets

in een zwarte draagtas. Hij en zijn opgevouwde tweewieler houden twee stoelen bezet. Ik geef aan dat ik op de plek van zijn fiets wil zitten. Hij zegt mij iets terug en klinkt gepikeerd, ik begrijp er 100% niks van. Maar hij ging wel verzitten op de zetel bij het raam, ik op zijn stoel en mijn benen in het gangpad over de fiets gevouwen zoals zijn fiets. Mooi ik zit en hoef niet te staan. Ik heb hem wel mijn excuses aangeboden via Google translate dat ik hem niet kan verstaan. Hij knikte beleefd en dus zal het goed zijn. Om Nikko binnen te komen is er maar één weg en die zit verstopt. We stappen uit bij halte 9 en lopen 2,5 km naar ons hotel. Dat is sneller dan met het bussie. Nog wel even onderweg ramen (Japanse noodels) eten want we hebben trek. Met onze magen gevuld naar het hotel. Morgen gaan we een dag tempelen in Nikko.